Dilin Özellikleri Ağız:
Aynı ülke içinde bölgesel ya da şehirsel dil değişimlerine ağız denir. Genellikle aynı ülke içinde aynı sınırların hudutsuz değişken dil yapılarıdır. Mahalleden mahalleye dahi ağız özelliği değişebilir. Dil canlı bir varlıktır. Onu canlı yapan insanların canlılığıdır.
Dilin Özellikleri Şive:
Aynı dilin resmî sınırları dışında kullanılan benzer özellikler taşıyan şeklidir. Genel olarak yakın zaman diliminde birbirinden coğrafi olarak kopmuş dillerdir. Ortak aktarım yapan özellikler siyasi nedenlerle bölünmüş ve yeni kimlik kazanmaya başlamıştır.
Uşaklaşan ortak kültür artık geçmişten izler taşıyarak dilde yaşamaya devam eder. Hafızamızda ortak kelimeli olarak aktarılır. Siyasi sınırların arkasına düşen aynı toplumlar yeni kültürel oluşuma doğru evrilir.
Dilin Özellikleri Lehçe:
Ortak kültür ve dil ortamından kopan ve uzun zaman etkileşimin olmadığı dil birliğidir. Aynı kökten gelen millet ve dilin binlerce yıllık ayrılığı sonucu doğan dil şeklidir.
Ortak özellik olarak sadece bir kaç kelime kalmıştır. Kültürel olarak değişim ve dönüşüm yaşanmıştır. Kelime yapıları ve kökenleri, cümle düzenleri ortaktır. Ama dil birliği olarak anlaşamayacak seviyededirler.
Dilin Özellikleri Jargon:
Belli meslek ve iş guruplarının kullandığı kavramsal dildir. Her toplumsal iş kolu kendi jargonunu oluşturur.
Kavrama aşina olmayan ya da o meslek grubu içinde olmayan insanlar o kelimeleri anlamazlar.
Dilin Özellikleri Argo:
Toplumsal düzene aykırı ya da belli olumsuz durumları örtmek için kullanılan dil yöntemidir. Argo jargona benzer ayrım noktası çirkin olan şeylerin şifreli ya da örtülü anlatılmasıdır.
Dilin Özellikleri Konuşma Dili
Ağız özellikleri ile yaşayan bölgesel farklılıklar barından dildir. Yazı dili olarak kullanılması yanlıştır.
Yazı dili toplumsal düzenin inşaasında önemli rol oynar. Anlama ve anlaşmayı
